ประสงค์ เหลาหา (ลำพื้น)

นางประสงค์ เหลาหา เกิดเมื่อวันที่ 12 กันยายน พุทธศักราช 2463 ที่บ้านสาวะถี ตำบลสาวะถี อำเภอเมือง จังหวัดขอนแก่น เริ่มสู่วงการแสดงหมอลำพื้นตั้งแต่อายุ 12 ปี โดยศึกษาด้วยตนเองจากใบจาน เรื่องที่นำมาศึกษาคือ จำปาสี่ต้น ต่อจากนั้นจึงได้มาศึกษาลำพื้นอย่างจริงจังกับนายคำ บ้านศรีฐานอำเภอเมือง จังหวัดขอนแก่น

นางประสงค์ เหลาหา นับเป็นผู้มีพรสรรค์ในการแสดงหมอลำพื้นมีความเชี่ยวชาญสามารถจำกลอนลำและบทบาทการแสดงได้รวดเร็วจึงได้ออกแสดงตามงานการกุศลต่างๆ มากมาย และมีชื่อเสียงเป็นที่ยอมรับของคนในสังคมในยุคสมัยนั้น ด้วยความสามารถและความทุ่มเทในการถ่ายทอดศิลปะแขนงนี้อย่างจริงจังต่อเนื่องตลอดมา ยังพลให้ได้เข้าเฝ้าสมเด็จพระเพทรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี รับพระราชทานโล่รางวัลศิลปะผู้อนุรักษ์มรดกไทย ปีพุทธศักราช 2537 และยังได้รับรางวัลต่างๆมากมายอีกทั้งยังได้รับเกียรติเป็นวิทยากรให้กับหน่วยงานภาครัฐและเอกชนมาโดยตลอดผลงานที่สร้างชื่อเสียงให้กับนางประสงค์ เหลาหา คือนิทานพื้นพื้นบ้านเรื่อง นางเต่าคำ

ปัจจุบันเนื่องจากด้วยความที่สูงวัย สุขภาพจึงไม่แข็งแรงทำให้ท่านไม่สามารถแสดงและเป็นผู้ให้ความรู้ในฐานะวิทยากรผู้เชี่ยวชาญได้เช่นในอดีต แต่ภูมิรู้เรื่องลำพื้นยังสามารถจดจำได้เป็นอย่างดี โดยเฉพาะกลอนลำนางประสงค์ เหลาหา จึงได้รับยกย่องเชิดชูเกียรติเป็นศิลปินมรดก อีสาน สาขาศิลปะการแสดง (ลำพื้น) เนื่องในวันอนุรักษ์มรดกไทย ประจำปี 2548 จากสำนักวัฒนธรรมมหาวิทยาลัยขอนแก่น