เสถียร ยอดดี
นายเสถียร ยอดดี เกิดวันที่ ๑ ตุลาคม พุทธศักราช ๒๕๐๑ อายุ ๕๙ ปี ที่บ้านเลขที่ ๑๙๕ หมู่ที่ ๕ บ้านโคกนาเหล่า ตำบลนาเหล่า อำเภอนาวัง (นากลาง) จังหวัดหนองบัวลำภู ปัจจุบันอาศัยอยู่ที่บ้านเลขที่ ๑๕๘ หมู่ ๑ บ้านศูนย์กลาง ตำบลแก้งสนามนาง อำเภอแก้งสนามนาง จังหวัดนครราชสีมา
สำหรับผลงานด้านการเขียนที่เผยแพร่เป็นที่รู้จักในวงกว้างนั้น เสถียร ยอดดี ได้มีผลงานทั้งประเภทร้อยแก้วและร้อยกรอง ซึ่งมีนามปากกาแตกต่างกันออกไปตามประเภทงานเขียน ซึ่งประกอบด้วย เสถียร ยอดดี ใช้สำหรับงานเขียน นวนิยาย เรื่องสั้น และวรรณกรรม โดยผลงานที่ผ่านมา อาทิ อ้อมสร้อย ถนนสายนั้นสีดำ เพลงโหวดกล่อมนา กว่าจะเป็นหมอเพลง วันแห่งชัยชนะ ไทเผีย นิยายแห่งโลกตะวันออก วันวาน ตะวันฉายชายทุ่ง หมู่บ้านเชิงเขา มนต์เสียงแคน ดาวเหนือผจญภัย นางพญา พลังงานที่บ้านปู่ ไอ้แฉ่งจะแต่งเมีย ฯลฯ
นามปากกา ชาญ นาวัง ใช้เขียนเรื่อง ดับพญายม หมัดตะลุมพุก หงอกมหากาฬ พะเนียงสีเลือด แก้วตาบังบถ ล่าพญาเงือก ผาผีถอน สมบัติสินไซ ลิขิตพญายม เพลิงตะวัน ชาตินักสู้ นามปากกา ยอด เดชา ใช้เขียนเรื่อง นักเลงหล่มสัก โลกกว้างทางเถื่อน อบต.เดือด อินทรีหิมาลัย เดนตาย เพลิงพญายม มฤตยูนอกพิภพ ดงพะยูงเดือด หมู่บ้านเชิงเขา ดับดาวแดง ทมิฬกินเมือง ธรณีเดือด โขงขุ่นเลือด นามปากกา ชาติ ชายชาญ เขียนเรื่อง ข้าคือพระกาฬ พระกาฬหนังเหนียว นามปากกา ขวัญกระเจิง เขียนเรื่องประเภทลึกลับ อาทิ อาถรรพณ์ลายแทง เริงรักในหอผี บ้านนี้มีอาถรรพณ์ และนามปากกา วชิรญาโณ เขียนบทกวีลงใน เนชั่นสุดสัปดาห์ สยามรัฐสัปดาห์วิจารณ์ และบัญชรถาม – ตอบ “มติชนรายวัน” มติชนรายสัปดาห์ ฯลฯ
จากการเขียนหนังสืออย่างสม่ำเสมอนี่เอง ทำให้เขาได้รับรางวัลมากมาย โดยเฉพาะเมื่อปี พ.ศ. ๒๕๔๕ ได้รางวัลยอดเยี่ยม สุภาว์ เทวกุล จากมูลนิธิสุภาว์ เทวกุล สมาคมนักเขียนแห่งประเทศไทย จากผลงานนวนิยายเรื่อง ไทเผีย ซึ่งนำเสนอเรื่องราวของชาติพันธุ์หนึ่งที่มีอยู่ในประเทศไทยและพยายามรักษาตัวตนของตนเองเอาไว้ นอกจากนั้นยังเคยได้รับรางวัลต่าง ๆ ทั้งในบทบาทหน้าที่ของนักเขียนและบทบาทหน้าที่ของครู
นายเสถียร ยอดดี เป็นครูนักเขียนที่มีคุณสมบัติเหมาะสมในการเป็นศิลปินมรดกอีสาน ที่จะนำเอาผลงานเผยแพร่สู่สาธารณชนเพื่อเป็นแรงบันดาลใจให้คนรุ่นใหม่ได้สืบต่อ และมุ่งมั่นสร้างสรรค์ผลงานออกสู่สังคมต่อไป นายเสถียร ยอดดี จึงสมควรได้รับการยกย่องเชิดชูเกียรติเป็นศิลปินมรดกอีสาน สาขาวรรณศิลป์ (วรรณกรรม) ปีพุทธศักราช ๒๕๖๐ จากมหาวิทยาลัยขอนแก่นเพื่อเป็นเกียรติประวัติ สืบไป