วัดบ้านยางช้า

ประวัติความเป็นมา

วัดบ้านยางช้า  ตั้งเมื่อ  พ.ศ. ๒๔๗๐ ได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมา เมื่อวันที่ ๒๕ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๒๕ เขตวิสุงคามสีมา  กว้าง ๒๐ เมตร  ยาว ๔๐ เมตร  การบริหารและการปกครอง มีเจ้าอาวาสเท่าที่ทราบนาม คือ ๑ พระปุญ  อัคคะปัญโญ  พ.ศ. ๒๕๓๗ เป็นต้นมา  การศึกษามีโรงเรียนพระปริยัติธรรมแผนกธรรม  เปิดสอนเมื่อ พ.ศ.๒๕๓

ที่ตั้ง

วัดบ้านยางช้า ตั้งอยู่เลขที่ ๖๔ บ้านยางช้าออหมู่ที่ ๓ ตำบลลืออำนาจ  กิ่งอำเภอลืออำนาจ  จังหวัดอำนาจเจริญ  สังกัดคณะสงฆ์มหานิกาย  ที่ดินตั้งวัดมีเนื้อที่ ๖ ไร่ ๑ งาน ๗๓ ตารางวา  อาค่รเสนาสนะ  ประกอบด้วยอุโบสถ  กว้าง ๖ เมตร  ยาว ๑๔ เมตร  สร้างเมื่อ พ.ศ. ๒๕๐๕  เป็นอาคารไม้  กุฎิสงฆ์  จำนวน ๒ หลัง  เป็นอาคารไม้ ๒ หลัง สร้างเมื่อ พ.ศ. ๒๕๒๘  ศาลาบำเพ็ญกุศล  จำนวน ๑ หลัง  สร้างด้วยคอนกรีต

อาคารเสนาสนะ

อุโบสถ (สิม) วัดบ้านยางช้า  สร้างโดยเจ้าอาวาสเพ็ง  กันยวิมล  และผู้มีจิตศรัทธาได้ร่วมกันก่อสร้างขึ้น  ขณะบวชอยู่ระหว่างปี พ.ศ. ๒๔๖๐-๒๔๗๕

ลักษณะทางสถาปัตยกรรมเป็นสถาปัตยกรรมพื้นบ้านอีสาน  รูปสี่เหลี่ยมผืนผ้ากว้าง ๖.๘๐ เมตร  ยาว ๑๐.๗๐ เมตร สูง ๘.๐๐ เมตร ฐานปัทม์สูง  หลังคาซ้อนกันสองชั้นมุงด้วยสังกะสีมาแต่เดิม  โครงสร้างหลังคาเป็นไม้เนื้อเเข็ง  เสาฝังไว้ในผนังเพื่อรับน้ำหนัก  ผนังก่ออิฐถือปูนขาวหมัก  มีจิตรกรรมฝาผนังภายในและภายนอกเป็นฝีมือเจ้าอาวาสเพ็ง  กันยวิมล  ภายในประดิษฐานพระพุทธรูปปางมารวิชัย  ก่ออิฐถือปูนทาด้วยสีทอง
หน้าบันมุขหน้าก่ออิฐถือปูนขาวหมักอยู่บนขื่อไม้  รวงผึ้ง  โค้งคิ้วเป็นลายไม้จำหลัก  บันได  ก่ออิฐถือปูนขาวหมัก  ราวบันไดทำเป็นรูปสัตว์ปูนปั้น  นับเป็นสถาปัตยกรรมพื้นถิ่นอีสานที่มีความงามสมตัว  เป็นหลักฐานในด้านการศึกษาประวัติศาสตร์อาคารท้องถิ่น  แสดงให้เห็นถึงภูมิปัญญาชาวบ้านซึ่งนับวันจะหาชมและศึกษาได้ยาก

รายละเอียดส่วนประดับมีดังนี้

ฮูปแต้ม (จิตรกรรมฝาผนังอีสาน)