พูน สามสี (สาขาศิลปะการแสดง ดนตรีพื้นบ้านอีสานใต้)

ครูพูน สามสี เกิดเมื่อวันที่ ๘ มีนาคม พุทธศักราช ๒๔๘๕ภูมิลำเนา บ้านดงมัน ตำบลคอโค อำเภอเมืองสุรินทร์ จังหวัดสุรินทร์ ถึงแก่กรรมเมื่อวันที่ ๓ ธันวาคม พุทธศักราช ๒๕๕๑ สิริอายุรวม ๖๖ ปี

ครูพูน สามสี เป็นผู้ที่มีความเชี่ยวชาญดนตรีและการแสดงพื้นบ้านอีสานใต้เป็นอย่างยิ่ง ท่านได้เริ่มฝึกหัดการร้องเพลงกันตรึม ตั้งแต่อายุ ๑๓ ปี จากนั้นก็ได้เรียนการสีซอ การตีกลอง ทั้งในวงกันตรึมและวงมโหรี โดยท่านสามารถเล่นเพลงที่ใช้ประกอบในพิธีการพิธีกรรมได้อย่างชำนาญทั้งพิธีแซนการ์ (แต่งงาน) พิธีเฮาปลึง (บายศรีสู่ขวัญ) วงตุ้มโมง (เพลงในพิธีศพ) อีกทั้งยังสามารถผลิตเครื่องดนตรี อาทิ ซอกันตรึม และกลองกันตรึม ได้อย่างมีคุณภาพเป็นที่ยอมรับโดยทั่วไปท่านได้รวบรวมนักดนตรีและนักแสดงฟื้นฟูการละเล่นและการแสดงพื้นบ้านที่สูญหายไป เช่น เจรียงนอรแกว เจรียงตรุษเจรียงซันตูจ ขึ้นมาอีกครั้ง โดยเฉพาะอย่างยิ่งการเป็นต้นแบบของการอนุรักษ์เพลงพื้นบ้านเพื่อประกอบพิธีกรรมตามขนบนิยมชาวเขมรถิ่นไทย เช่น เพลงแซนการ์ท่านได้อุทิศตนเพื่อการถ่ายทอดองค์ความรู้อย่างยิ่งจนกระทั่งลมหายใจสุดท้าย

ครูพูน สามสี นับเป็นบรมครูเพลงพื้นบ้านอีสานใต้ที่ได้รับการยอมรับนับถือของนักเพลง นักดนตรีอีสานใต้ทุกคน เพราะท่านเป็นผู้มีอัธยาศัยดี สมถะ เรียบง่าย อยู่อย่างพอเพียง ท่านทุ่มเทให้กับการถ่ายทอดความรู้และการทำเครื่องดนตรีอีสานใต้ ตลอดชีวิตของท่านเป็นศิลปินผู้สืบทอดศิลปะชาติโดยแท้ นายพูน สามสี จึงสมควรได้รับการเชิดชูเกียรติยกย่องเป็นศิลปินมรดกอีสานผู้เป็นอมตะ รางวัลอมรศิลปินมรดกอีสาน สาขาศิลปะการแสดง (ดนตรีพื้นบ้านอีสานใต้) ประจำปีพุทธศักราช ๒๕๕๗ จากมหาวิทยาลัยขอนแก่นเพื่อเป็นเกียรติประวัติสืบไป