วัดสิมนาโก

ประวัติความเป็นมา

วัดสิมนาโก  ตั้งเมื่อ พ.ศ. ๒๓๙๙ โดยมีพระาจารย์ลี เป็นประธานฝ่ายสงฆ์ และประธานฝ่าย ฆราวาส มี ๓ คน คือ นายกลาง  สียา  นายชาบดี  และนายโยธี  พร้อมด้วยชาวบ้านได้ร่วมกันสร้างวัดขึ้น  วัดสิมนาโก  ได้เป็นวัดพัฒนาตัวอย่าง ในปี พ.ศ. ๒๕๓๓ ได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมาเมื่อวันที่ ๑๐ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๔๕๒ กว้าง ๒๐ เมตร ยาว ๔๐ เมตร การบริหรและการปกครอง  มีเจ้าอาวาสเท่าที่ทราบนาม คือ
รูปที่ ๑ พระลี  ยันตะสีโล พ.ศ. ๒๓๙๙-๒๔๑๐
รูปที่ ๒ พระสุรีย์  อภิชาโต พ.ศ. ๒๔๑๕-๒๔๔๕
รูปที่ ๓ พระคำ  พ.ศ. ๒๔๔๕-๒๔๖๐
รูปที่ ๔ พระยิ่ง  สีลเตโช พ.ศ. ๒๔๖๐-๒๔๗๐
รูปที่ ๕ พระบุดดี  นาโค พ.ศ. ๒๔๗๐-๒๔๗๒
รูปที่ ๖ พระครูพิศาล  ศิลปยุต พ.ศ. ๒๔๗๒-๒๕๒๒
รูปที่ ๗ พระครูเมตตาคุณาภรณ์ ตั้งแต่พ.ศ. ๒๕๒๒
การศึกษามีโรงเรียนพระปริยัติธรรมแผนกธรรม  เปิดสอนเมื่อ พ.ศ.๒๔๗๒ เป็นต้นมา  การศึกษามีโรงเรียนพรปริยัติธรรมแผนกบาลี  เปิดสอนเมื่อ พ.ศ. ๒๕๒๗ โรงเรียนพระปริยัติธรรมแผนกสามัญ  เปิดสอนเมื่อ พ.ศ.๒๕๓๕ และศูนย์อบรมเด็กก่อนเกณฑ์ในวัด  เปิดสอนเมื่อ พ.ศ. ๒๕๓

ที่ตั้ง

ตั้งอยู่ที่บ้านนาโก ถนนนาโกพิศาลราษฎร์ หมู่ที่ ๗ ตำบลนาโก อำเภอกุฉินารายณ์ จังหวัดกาฬสินธุ์ สังกัดคณะสงฆ์มหานิกาย  ที่ดินตั้งวัดมีเนื้อที่ ๑๐ ไร่ ๑๒  ตารางวา  น.ส.๓ ก เลขที่ ๔๐๙๒  อาณาเขตทิศเหนือประมาณ ๓ เส้น  จดถนนสาธารณะ ทิศตะวันออกประมาณ ๓ เส้น จดบ้านเลขที่ ๑๔๓  ทิศใต้ประมาณ ๓ เส้น  จดถนนสาธารณะ ทิศตะวันตกประมาณ ๓ เส้น จดบ้านเลขที่ ๓๒๘, ๗๓๕ และ ๗๒๙ อาคารเสนาสนะประกอบด้วยอุโบสถ  กว้าง ๘ เมตร  ยาว ๑๔ เมตร  สร้างเมื่อ พ.ศ. ๒๔๕๒ ศาลาการเปรียญ หอสวดมนต์ กุฎิสงฆ์  จำนวน ๕หลัง เป็นอาคารไม้  ๑ หลัง ครึ่งตึกครึ่งไม้ ๔ หลัง วิหาร กว้าง ๑๐ เมตร ยาว ๑๔ เมตร เป็นอาคารทรงไทยอีสาน ศาลาอเนประสงค์ อาคารหอพิพิธพันฑ์  และอาคารสำนักงานคณะสงฆ์  อำเภอกุฉินารายณ์ ปูชนียวัตถุ มีพระพุทธรูปโบราณ ทำด้วยพลอยบุษราคัม ปางสมาธิ พระพุทธรูปปั้นปางมารวิชัย ๒ องค์ พระพุทธรูปทองสำริด  ปางมารวิชัย  ๓ องค์ พระพุทธรูปหินศิลา ๓ องค์ และโบราณวัตถุมีเครื่องปั้นดินเผาของคนสมัยโบราณ ๓๐ ใบ ไม้แกะสลักลายดอกไม้  จำนวน ๓๐ แผ่น  ไม้แกะสลักรูปพญานาคจำนวน ๑๒ อัน และเงินตราของไทยสมัยต่างๆ

อาคารเสนาสนะ

สิมวัดสิมนาโก เริ่มสร้าง  พ.ศ. ๒๔๘๒-๒๔๘๖ ประธานในการก่อสร้าง คือ พระอาจารย์ลี  ร่วมกับพระครูพิศาลศิลปยุต (อดีตเจ้าคณะอำเภอบัวขาว) ซึ่งท่านเป็นช่างอยู่ในตัว  ครั้งแรกใช้ช่างซึ่งบวชเป็นพระมาจาก  บ.พุ่มแก  อ.นาแก  จ.นครพนม  ซึ่งได้เทคนิคการก่ออิฐจากช่าญวนมาเริ่มก่อประตูโค้งให้  นอกนั้นท่านพระครูพิศาลศิลปยุตได้ควบคุมเองทั้งหมด  อิฐก่อสร้างเอาดินจากที่นาบ้านนาโก  ชาวบ้านช่วยกันปั้นเอง  ปูนขาวนำมาจากภูหินปูน  บ.หนองห้าง  ทวยนาคทั้ง ๑๐ ตัวนั้น ใช้ช่างพื้นบ้านของ บ.นาโก เป็นผู้แกะสลัก  เป็นที่น่าสังเกตุว่านาคแต่ละตัวจะผิดแผกกันไป  ตามการออกแบบที่ไม่จำเป็นต้องเหมือนกันอย่างสนุกสนาน  ส่วนเสมาหินนั้น  ทางวัดได้นำมาจาก ดงหลักสิม ใกล้กับบ้านซาด  ต.นาโก นั้นเอง  อดีตด้านหน้าของสิมหลังนี้มีอาคารหลังคาปั้นหยาขวางอยู่  หลังหนึ่งเรียก “หอเย็น” ไว้สำหรับประชุมสงฆ์ก่อนทำสังฆกรรมและให้กุลบุตรรอก่อนพิธีอุปสมบทช่างออกแบบโดยพระครูพิศาลศิลปยุต ปัจจุบันรื้อถอนแล้ว และมีการบูรณะสิมใหม่