วัดมโนภิรมย์

ประวัติความเป็นมา

วัดมโนภิรมย์ ตั้งเมื่อ พ.ศ. ๒๔๔๐ โดยมี พระครูหอ และ พระครูกัสสปะ เป็นผู้สร้างวัดได้รับพระราชทานวิสุคามสีมา เมื่อ พ.ศ. ๒๔๔๐ การบริหารเเละการปภครอง มีเจ้าอาวาส  เท่าที่ทราบนาม คือ

รูปที่  ๑ พระบุญ
รูปที่  ๒ พระลัง
รูปที่ ๓ พระบุ
รูปที่ ๔ พระเเพง
รูปที่ ๕ พระพรหม
รูปที่ ๖ พระสังข์
รูปที่ ๗ พระลัง
รูปที่ ๘ พระจันทร์
รูปที่ ๙ พระคูณ
รูปที่ ๑๐ พระขาว
รูปที่ ๑๑ พระมา
รูปที่ ๑๒ พระชู
รูปที่ ๑๓ พระหมุน
รูปที่ ๑๔ พระอินทร์
รูปที่ ๑๕ พระกัณหา
รูปที่ ๑๖ พระล้ำ
รูปที่ ๑๗ พระปรีชา โกวิโท
รูปที่ ๑๘ พระผดุง
รูปที่ ๑๙ พระจำปา
รูปที่ ๒๐ พระคำต้น
รูปที่ ๒๑ พระบรรทม
รูปที่ ๒๒ พระสมนีก  กันตะสีโล พ.ศ.๒๕๒๑-๒๕๒๘
รูปที่ ๒๓ พระหมุน  สิริจันโท  พ.ศ. ๒๕๒๘-๒๕๓๗
รูปที่ ๒๔ พระพัด พุทธะญาโณ พ.ศ.๒๕๓๗

ที่ตั้ง

วัดมโนภิรมย์ ตั้งอยู่บ้านชะโนด หมูที่ ๑ ตำบลชะโนด กิ่งอำเภอหว้านใหญ่ จังหวัดมุกดาหาร สังกัคคณะสงฆ์มหานิกาย

อาคารเสนาสนะ

ประกอบด้วย

อุโบสถ กว้าง ๕ เมตร ยาว ๗.๔๐ เมตร สร้างเมื่อ พ.ศ. ๒๒๔๗ เป็นอาคารคอนกรีต

ศาลาการเปรียญกว้าง ๑๐ เมตร ยาว ๑๔ เมตร สร้างเมื่อ พ.ศ. ๒๒๙๘ เป็นอาคารคอนกรีต  หอสวดมนต์ กว้าง ๑๐ เมตร ยาว ๒o เมตร สร้างเมื่อ พ.ศ. ๒๒๙๖ เป็นอาคารคอนกรีต กุฏิสงฆ่ จำนวน ๑ หลัง เป็นอาคารไม้ ศาลาเอนกประสงค์ กว้าง ๖ เมตร ยาว ๘ เมตร สร้าง เมื่อ พ.ศ. ๒๕๑๑ เป็นอาคารไม้

ปูชนียวัตถุ มี พระประธาน ขนาดหน้าตักกว้าง ๔ ศอก สูง ๖ ศอก มีชื่อเรียกว่า พระองค์หลวง พระพุทธรูปทองสำริด มีชื่อเรียกว่าพระองค์ตื้อ  พระพุทธรูปไม้ และพระพุทธรูปงาช้าง